Kiła, choroba weneryczna.
Kiła, jako choroba weneryczna rozwija się stopniowo, a objawy różnią się w zależności od każdego etapu. Ale etapy mogą zachodzić na siebie, a symptomy nie zawsze występują w tym samym porządku. Można być zarażonym kiłą i nie zauważać żadnych objawów przez lata.
Przyczyną kiły jest bakteria o nazwie krętek blady (Treponema pallidum). Najczęstszą drogą przenoszenia jest kontakt z brodawką osoby zakażonej podczas aktywności seksualnej. Bakterie wchodzą do organizmu przez drobne cięcia lub otarcia w skórze lub błonach śluzowych. Kiła jest zakaźna w fazie pierwotnej i wtórnej, a czasami w okresie ukrytym.
Rzadziej, kiła może rozprzestrzeniać się przez bezpośredni, niezabezpieczony bliski kontakt z aktywną zmianą (na przykład podczas pocałunku) lub przez zakażoną matkę dziecka podczas ciąży lub porodu (wrodzona kiła).
Kiła nie może być rozprzestrzeniona przy użyciu tej samej toalety, wanny, odzieży lub naczyń do jedzenia, lub klamki, basenów kąpielowych lub wanien z hydromasażem.
Pierwszą oznaką kiły jest mały ból, i powstawanie twarde wrzodu. Ból pojawia się w miejscu, w którym bakterie weszły do organizmu. Podczas gdy większość osób zarażonych kiłą rozwija tylko jeden wrzód, niektórzy rozwijają kilka z nich. Wrzód zwykle rozwija się około trzech tygodni po zarażeniu Wielu ludzi, którzy mają kiłę, nie zauważa zmiany skórnej, ponieważ zwykle nie powoduje dolegliwości i jest ukryta w pochwie lub odbytnicy. Wrzód uleczy się samodzielnie w ciągu trzech do sześciu tygodni.
W ciągu kilku tygodni po pierwotnym leczeniu może wystąpić wysypka, która rozpoczyna się od pnia, ale w końcu pokryje całe ciało. Ta wysypka zwykle nie jest swędząca i może towarzyszyć brodawkowatej opryszczce w ustach lub okolicy narządów płciowych. Niektórzy również doświadczają wypadania włosów, bólów mięśni, gorączki, ból gardła i obrzęku węzłów chłonnych. Te objawy mogą zniknąć w ciągu kilku tygodni lub wielokrotnie przychodzić i odchodzić nawet przez rok.
Jeśli osoba zakażona kiłą nie poddaje się leczeniu, choroba przechodzi z wtórnego do ukrytego (ukrytego) etapu, gdy nie ma żadnych objawów. Ukryty etap może trwać latami. Objawy mogą się nigdy nie ujawnić, a choroba może przebiegać w stadium trzecim.
Dlatego jeżeli występuje jakiekolwiek podejrzenie o zakażenie kiłą warto wykonać w tym kierunku badanie.
U około 15 do 30 procent osób zakażonych kiłą, które nie podejmują leczenia, rozwija się powikłanie znane, jako późna kiła. W późnych stadiach choroby mogą uszkodzić mózg, nerwy, oczy, serce, naczynia krwionośne, wątrobę, kości i stawy. Problemy te mogą wystąpić wiele lat po pierwotnym, nieleczonym zakażeniu.
Czynniki ryzyka
W przypadku większego ryzyka wystąpienia kiły dochodzi, jeśli dana osoba:
Angażuje się w niezabezpieczony seks
Uprawia seks z wieloma partnerami
Jest mężczyzn seks z mężczyznami
Partnerami seksualnymi są osoby zarażone wirusem HIV, wirusem, który powoduje AIDS.
Bez leczenia kiła może prowadzić do uszkodzenia ciała. Syfilis także zwiększa ryzyko zakażenia HIV, a u kobiet może powodować problemy w czasie ciąży. Leczenie może pomóc zapobiec przyszłym uszkodzeniom, ale nie może naprawić lub odwrócić uszkodzenia, które już wystąpiły.